Z dusza na ramieniu ku zaciemnieniu!!!

Sobota AD 2022.10.29 h:06.35

Njalepiej mi pisać gdy czegoś słucham

Wtenczas na zimne dmucham

I sie samorealizuje

Nic mi żywota nie truje

I tylko Bóg mi zerka przez ramie

Na te moje pisarskie branie

Tworzone na kolanie

Z biegu

Mało myślac

Piszę co obserwuję

I czewgo doświadczam

A z dziewczyna kojarzy mi sie tapczan

Ot taki ze mnie chochlik

Dobrze że nie dzik

Choć gdy dusza boli wydaje kwik

Dlaczego szlocham

Bo czasem wychodzi ze mnie cham

I choć pragne być Boski

To czasem nachodza mnie troski

Rozterki małego

Rodza wiele dobrego

KOCHMA porządkowac sprawy

I rozwiązywać zagadki

Mam na sluge Bożego zadatki

Pragne mu być wierny i ufny

Na ile pozwala mi umysl durny

Jestem anormalny

Ale przyswalajny

Jak po spożuciu

W ten czas lepiej jest pisać o życiu

Kropelka wodki

A umysl prężny i juz nie taki malutki

Życie zaczyna sie po 50-tce

A gdy łykniesz stówe

To dobry czas na rozrubę

Alkochol ogólnie szkodzi i jest przyczyną rozkladu pożycia

Tyle wyniosłem ze swego życia

Które jest skierowane ku Bogu

Do jego Paznania

Dlatego czynie te moje slowotwórcze wyznania